|
| Nazwa polska |
Grab pospolity
|
| Nazwa łacińska |
Carpinus betulus L.
|
| Synonimy |
Grab zwyczajny
|
| Rodzina |
Leszczynowate - Corylaceae
|
| Status we florze polskiej |
Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.
|
| Wysokość |
20(30) m
|
| Pokrój |
Pień zwykle krótki, zanikający ku górze.
|
| Kora |
Gładka, popielatoszara, często z ciemniejszymi smugami.
|
 
| Pędy |
Młode od strony nasłonecznionej brązowe, od strony ocienionej oliwkowozielone. Blizny liściowe z trzema śladami wiązek przewodzących.
|
  
| Pąki |
Wierzchołkowe wąskojajowate lub spiczastojajowate, rzadko większe od pąków bocznych, często z zakrzywionym wierzchołkiem. Boczne wąskojajowate lub spiczastojajowate, mocno przylegające, z wierzchołkiem najczęściej zagiętym w stronę pędu. Łuski pąków jasno lub ciemnobrązowe, na końcu często ciemnobrązowe lub czarne, najczęściej zaokrąglone, przeważnie ciemno obrzeżone. Młode łuski kosmato orzęsione.
|
   
| Liście |
Eliptyczne lub wąskojajowate, długości 10 cm, u nasady zaokrąglone lub nieznacznie sercowate, ostro podwójnie piłkowane. Na spodzie czasem kępki włosków, nerwy zwykle owłosione. U młodych roślin suche brązowe liście mogą pozostawać do wiosny.
|
 
 
  
 
 
 
  
| Owoce |
Orzeszki z trójklapowymi skrzydełkami, zebrane w zwisające owocostany.
|
  
  
| Występowanie |
Europa, Anatolia, Kaukaz. W Polsce pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.
|
| Siedlisko |
Lasy mieszane.
|
| Gleba |
Żyzna, świeża, próchniczna, gliniasto-piaszczysta.
|
| Zastosowanie |
W ogrodach na żywopłoty i szpalery, dobrze znosi cięcie. Sadzony w parkach, zadrzewieniach krajobrazowych.
|
|
Przyroda 
