Nazwa polska |
Jeżyna fałdowana
|
Nazwa łacińska |
Rubus plicatus Weihe & Nees
|
Synonimy |
Ostrężyna
Rubus fruticosus L.
|
Rodzina |
Różowate - Rosaceae
|
Status we florze polskiej |
Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.
|

Pokrój |
Długie, łukowato wygięte lub płożące się gałęzie, odrosty korzeniowe.
|
Pędy |
Lekko kanciaste, nagie, z gruczołkami, pokryte mocnymi, nieco zakrzywionymi kolcami. Młode od strony oświetlonej ciemnoczerwone, od strony ocienionej zielone.
|

Pąki |
Boczne wąskojajowate, najczęściej zaostrzone, odstające, na szczycie lekko owłosione. Łuski pąków zielone, oliwkowobrązowe lub czerwonofioletowe, zaostrzone, delikatnie owłosione. Blizny liściowe niewidoczne.
|
Liście |
5-listkowe, liski zwłaszcza pędów rosnących w pełnym słońcu pofałdowane wdłuż nerwów bocznych, ostro piłkowane, od spodu owłosione. W stanie zielonym często zimują na gałęziach.
|


Kwiaty |
Białe lub różowawe.
|
Kwitnienie |
VI-VII(VIII)
|

Owoce |
Czarne, błyszczące, smaczne.
|

Występowanie |
Zachodnia i środkowa Europa. W Polsce pospolita.
|
Siedlisko |
Na polanach i obrzeżach lasów.
|
Gleba |
Bezwapienna, świeża, uboga,.
|
|