|
| Nazwa polska |
Kasztanowiec pospolity
|
| Nazwa łacińska |
Aesculus hippocastanum L.
|
| Synonimy |
Kasztanowiec zwyczajny, Kasztanowiec biały, Kasztan dziki, Kasztan gorzki
Hippocastanum vulgare Gaertn.
|
| Rodzina |
Kasztanowcowate - Hippocastanaceae
|
| Status we florze polskiej |
Antropofit zadomowiony we florze polskiej.
|
| Wysokość |
25(30) m
|
| Pokrój |
Korona wydłużona i zaokrąglona, bardzo gęsta, dolne gałęzie zwykle długie, zwisające.
|
| Kora |
Starych drzew łuszczy się podłużnymi tafelkami, zwykle spiralnie ułożonymi.
|
| Pędy |
Młode oliwkowe, szare lub szarobrązowe, nagie. Blizny liściowe z trzema śladami wiązek przewodzących.
|
| Pąki |
Wierzchołkowe szerokostożkowate, znacznie większe od pąków bocznych. Boczne spiczastojajowate, przylegające lub odstające. Łuski pąków oliwkowobrązowe, pokryte bardzo lepką substancją balsamiczną, błyszczące, z żółto lub ciemnobrązową falbanką na krawędziach.
|
| Liście |
Listki odwrotniejajowate, klinowate u nasady, duże długości do 25 cm, brzegiem pojedynczo lub podwójnie piłkowane. Z wierzchu nagie, spodem w kątach nerwów żółto owłosione.
|
 
 
 
| Kwiaty |
Białe, w stożkowatych wiechach, długości 20-30 cm. Obupłciowe, asymetryczne, szczytowe krótkie o 5, a boczne o 4, białych, czerwono nakrapianych płatkach. Pręcików 5-8. Słupek zwykle 1.
|
| Kwitnienie |
V-VI
|
  
 
| Owoce |
Kolczaste, zielone torebki, średnicy 6 cm, IX-X.
|
| Nasiona |
Duże, lśniące, brunatne.
|
| Występowanie |
Bałkany. W Polsce w pełni zadomowiony.
|
| Siedlisko |
Stanowisko ciepłe, słoneczne lub półcieniste.
|
| Gleba |
Świeża, wilgotna, żyzna.
|
| Zastosowanie |
Drzewo alejowe, sadzone w parkach, przy drogach.
|
| Właściwości lecznicze |
Surowiec - kora, kwiaty, owocnia, nasiona.
Składniki chemiczne - kora zawiera glikozydykumarynowe, garbniki, saponiny, leukoantocyjany. Kwiaty zawierają glikozydy, garbniki, cholinę, flawonoidy. Nasiona zawierają saponinytrójterpenowe, glikozydy flawonowe.
Surowce mają silne właściwości uszczelniające naczynia krwionośne. Wyciągi z kory, owoców i kwiatów stosowane są w żylakach, obrzękach i zastoinach żylnych. Mają też właściwości przeciwkrwotoczne, tonizyjące naczynia, wykrztuśne, przeciwgorączkowe i ściągające.
|
|
Przyroda 
