|
| Nazwa polska |
Topola osika
|
| Nazwa łacińska |
Populus tremula L.
|
| Synonimy |
Osika, Topola drżąca, Osina, Trzepocina
Populus australis Ten.
|
| Rodzina |
Wierzbowate - Salicaceae
|
| Status we florze polskiej |
Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.
|
 
| Kora |
Gładka, oliwkowozielona, szara, u starszych drzew lekko spękana.
|
 
 
| Pędy |
Młode oliwkowozielone lub szarobrązowe, nagie. Bardzo liczne krótkopędy.
|
| Pąki |
Wierzchołkowe liściowe wąskie, spiczastojajowate. Kwiatowe okrągławe, na szczycie zaostrzone. Boczne na pędach wydłużonych wąskie, spiczastojajowate, przylegające, najczęściej ze szczytami nieco nachylonymi w stronę pędu. Łuski pąków jasno lub ciemnobrązowe, posklejane przez stwardniałą wydzielinę, na końcu zaokrąglone, często lekko wcięte. Blizny liściowe z trzema grupami śladów wiązek przewodzących.
|
  
| Liście |
Krótkopędów w zarysie zwykle okrągławe, grubo zatokowo, karbowanopiłkowane, szybko nagie, o ogonkach silnie bocznie spłaszczonych, wiotkich i często dłuższych od blaszki liściowej. Liście długopędów i siewek zupełnie inne, jajowate, u nasady wyraźnie sercowate, z zaostrzonym wierzchołkiem, gęsto piłkowane, lekko owłosione, zwłaszcza od spodu. Młode liście długo czerwonawe lub miedzianobrązowe. Jesienią od żółtych do czerwonych i fioletowych.
|
 
  
 
 
 
 
 
| Korzeń |
Daje odrosty korzeniowe. System korzeniowy bardzo głęboki.
|
| Występowanie |
Europa, Syberia. W całej Polsce pospolita.
|
| Siedlisko |
Lasy mieszane, często na skraju lasu, przy drogach. Gatunek pionierski osiedlający się szybko na odsłoniętych terenach. W górach na skalistych nasłonecznionych zboczach.
|
| Zastosowanie |
Do rekultywacji.
Drewno stosowane do produkcji zapałek i celulozy.
|
|
Przyroda 
