|
| Nazwa polska |
Żarnowiec miotlasty
|
| Nazwa łacińska |
Sarothamnus scoparius (L.) W.D.J. Koch
|
| Synonimy |
Miotłowiec, Zajęczy groch
Cytisus scoparius (L.) Link, Spartium scoparium L.
|
| Rodzina |
Bobowate - Fabaceae
|
| Status we florze polskiej |
Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.
|
| Wysokość |
1,5(2) m
|
| Pokrój |
Wyprostowany, miotlasty.
|
| Pędy |
Rózgowate, kanciaste lub żeberkowane, cienkie, ciemnozielone, wzniesione lub podnoszące się.
|
| Liście |
Długości 0,5-2 cm. W górnej części pędów zwykle pojedyncze, drobne , wąskoeliptyczne i siedzące. Niżej 3-listkowe, na ogonkach.
|
  
| Kwiaty |
Złocistożółte, po 1-2(3) w kątach liści, na ubiegłorocznych gałązkach. Szyjka słupka po zapyleniu i wyzwoleniu się z łódeczki charakterystycznie skręcona w pętelkę.
|
| Kwitnienie |
V-VI
|
| Owoce |
Spłaszczony strąk, długości 4-5 cm, na szwach silnie, odstająco owłosiony, czarny, otwiera się z trzaskiem w upalne dni.
|
| Występowanie |
Europa.
|
| Siedlisko |
Bory piaszczyste, słoneczne wzgórza.
|
| Gleba |
Nie lubi wapnia.
|
| Zastosowanie |
Do rekultywacji terenów, przy umacnianiu skarp, wydm, nasypów kolejowych.
Z gałązek wyrabia się miotły.
|
| Właściwości lecznicze |
Surowiec- ziele.
Składniki chemiczne - w zielu i kwiatach występują alkaloidy, flawonoidy, substancje goryczkowe i olejek eteryczny.
Ziele stosowane jest jako środek nasercowy.
|
|
Przyroda 
